نگاهی دوباره به سیمای پیامبر
رضا رجب‌زاده
خُلق و خوی آن عزیز چنان بود که تمام اقشار جامعه را تحمّل می‌کرد و برای آنان چونان پدری مهربان بود، تمام مردم در رابطه با حق، نزد آن بزرگوار یکسان بودند؛ مجلس آن بزرگوار، مجلس بردباری و حیاء و راستی و امانت بود، مجلسی به‌دور از هیاهو و جار و جنجال، نه حُرمت کسی هتک می‌شد و نه سخنی به‌ناروا بر زبان می‌آمد، اگر از کسی لغزشی دیده می‌شد، بازگو نمی‌گشت و در همان مجلس از یادها می‌رفت. رفتار آنها با یکدیگر بر مبنای عدالت و انصاف بود …
دیدگاهی بنویسید