آفرینش و نظام کیهانی: غزالی و ابن سینا
ریچارد ام.فرانک
ترجمه: شکوفه منشی، زهرا پورسینا
از مقدمه‌ی مترجمان «آفرینش و نظام کیهانی: غزالی و ابن سینا»
فرانک گریفل غزالی را در مرکز پیشرفت‌های الهیات فلسفی قرار داده و معقد است سعی غزالی بومی‌سازی فلسفه‌ی ارسطویی در کلام اسلامی و تلفیق آن دو بوده است. به عقیده‌ی گریفل، غزالی با منطق و جهان‌شناسی ارسطویی مخالف نیست.
از متن کتاب
غزالی را عموماٌ شخصی می‌دانند که اولین اقتباس بزرگ از میراث عقلانی اندیشه‌ی فلیفی یونان را در کلام اهل سنت تفضیل بخشیده است. جنبه‌هایی از این کلام سنتی که شامل مسائل بنیادین کلامی می‌شوند نسبت به برخی از جنبه‌های فلسفس تعالیم وی کمتر مورد مطالعه‌ی تام و تمام قرار گرفته‌اند. از نظر برخی محققان تمایلی برای این درک سطحی وجود داشته که اندیشه‌ی غزالی، به دلیل وارد کردن عناصر فلسفه‌ی کلاسیک، به‌راستی نظری‌تر و بنابراین کلامی‌تر از اسلاف او است.
***
با این همه، وقتی غزالی به نظم و کمال جهان، «سلسله‌ی موجودات منظم» و نسبتشان با علم، اراده و قدرت ازلی خدا می‌پردازد، بهره‌گیری وی از ابن‌سینا چندین سؤال را پیش می‌آورد. وی نسبت به پیشینیان متکلمش، علاقه‌ی بسیار بیشتری به کیهان‌شناسی نظری نشان می‌دهد و در آثار مختلف به تفصیل از آن بحث می‌کند.
دیدگاهی بنویسید