دیوان حافظ
به تصحیح بهاءالدین خُرّمشاهی
بر اساس نسخۀ خلخالی (۸۲۷ق) و مقابله بدون مزج و اختلاط با نسخۀ بادلیان (۸۴۳ق) و پنجاب (۸۹۴ق) و مقابله با ۸ نسخۀ موثق چاپی.
ویژگیها:
۱) دارای سه مقدمه که هر یک حاصل و حاکی از یک تصحیح و بازنگری است.
۲) کشف الابیات کامل دیوان.
۳) انعکاس نسخۀ بدلها و بحثهای دقیق نسخۀ پژوهی و اختلاف قراآت.
۴) آوردن هر غزل در یک صفحه.
۵) نکته مهم دیگر این است که حافظ پژوهانی چون علامه محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی و دکتر جلال نایینی، دکتر سلیم نیساری و هوشنگ ابتهاج (هـ. ا. سایه) نسخۀ خلخالی را با وجود در دست بودن نسخه های کهن تر، من حیث المجموع اصیل ترین و پاکیزه ترین تک نسخۀ خطی کهن دیوان حافظ شمرده اند.
دیدگاهی بنویسید